به نقل از «فارس»

فاتح اورست: اهتزاز پرچم ایران بر بام جهان افتخاری بزرگ برای من بود

تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۳۲۰۲۱

خبرگزاری فارس از قم_مهدی حاجیلو: آخرین روزهای اردیبهشت‌ماه سال جاری بود که خبر فتح اورست  بدست کوهنورد قمی در رسانه‌های کشوری و استانی پخش شد. «روح‌الله کاظمی» موفق شد به بام جهان برسد و در مدت زمان 24 ساعت از اورست به قله «لوتسه» چهارمین قله بزرگ جهان دست یابد. این موفقیت، بهانه‌ای شد تا با وی به گفت‌وگو بنشینیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

* با سلام ضمن تبریک این موفقیت بزرگ، لطفا خودتان را برای مخاطبین ما بیشتر معرفی کنید.

با سلام و احترام خدمت شما و همه مخاطبین خبرگزاری فارس، بنده روح الله کاظمی وکیل پایه یک دادگستری هستم که در ادریبهشت‌ماه موفق شدم قله «اورست» را به عنوان اولین ورزشکار قمی فتح کنم.

* از چه تاریخی تصمیم به فتح اورست گرفتید؟

بنده هیچ وقت به صورت حرفه‌ای کوهنوردی را دنبال نکردم، سال گذشته تصمیم گرفتم برنامه‌ای برای کوهنوردی با ارتفاع ۸ هزار متری داشته باشم، بعد از تحقیقاتی که انجام دادم به این نتیجه رسیدم که فتح اورست تجربه‌ای جذاب برای من خواهد بود. 

از یک سال پیش تمریناتم را به صورت جدی‌تر دنبال کردم، رژیم غذایی خود را با مشورت پزشکان و صاحب‌نظران این رشته تغییر دادم. هرماه که می‌گذشت تمریناتم سنگین تر می‌شد تا اینکه بتوانم بدن خود را برای این اتفاق مهم آماده کنم.

برای اینکه تمرکز کافی را نسبت به هدفم داشته باشم، تصمیم گرفتم برای مدتی حرفه وکالت که در آن مشغولم را کنار بگذارم، ایام نوروز سال ۱۴۰۲ تصمیم گرفتم برای عادت دادن بدنم چند روزی در ارتفاعات توچال زندگی کنم. تحقیقاتی که انجام داده بودم بدن انسان‌ها در ارتفاع بالای ۴ هزار متر دچار تغییراتی خواهد شد که به آمادگی بدنی لطمه می‌زند.

تمریناتی در توچال انجام دادم که وقتی به ارتفاع ۴ هزار متری اورست رسیدم، بدن من هیچ واکنشی نسبت به ارتفاع نداشت و همین موضوع باعث شد با اتفاقات تلخی رو به رو نشوم.

خدا را شاکرم که همین اتفاق هم افتاد، بنده در طول مسیر با مشکل خاصی رو به رو نشدم و با قدرت و آمادگی بدنی بالا مسیر را طی کردم. وقتی به اورست رسیدم بعد از چند ساعت استراحت این آمادگی را در خودم دیدم که می‌توانم «لوتسه» را نیز فتح کنم.

* نقش خانواده چقدر در این موفقیت اثرگذار بود؟

برای رسیدن به اورست خانواده‌ام نقش بسزایی داشتند، در این مدت خانواده‌ام کمترین دغدغه و فشار را بر من وارد کردند، همین موضوع باعث شد دغدغه‌ خانوادگی و زندگی نداشته باشم و نسبت به این موضوع خیال آسوده‌ای داشته باشم.

از این فرصت استفاده و از خانواده‌ام تشکر می‌کنم که من را برای رسیدن به هدفم کمک کردند. همیشه قدردان محبت‌های آن‌ها خواهم بود.

* از سختی‌های فتح برای مخاطبانمان توضیح دهید

برخی از افراد فکر می‌کنند مسیر اورست هموار شده و کوهنوردان راه سختی برای رسیدن به قله ندارند، اما واقعیت این است وقتی شما هر چند صد متری که صعود می‌کنید شرایط برایتان دشوار می‌شود. کمبود امکانات رفاهی، تغذیه، دشوار بودن مسیر که هر لحظه ترس و دلهره را تداعی می‌کرد و... بخشی از مشکلات مسیر بود.

یخ‌زگی و مسدود شدن مسیر یکی از اصلی‌ترین مشکلات برای رسیدن به اورست است، هرچند روزی مسیری به دلیل مشکلات مختلف مسدود می‌شد و به همین جهت ورزشکار باید مسیر خود را چندمتری تغییر می‌داد. برای مثال موقع برگشت از اورست در برخی نقاط راهی که رفته بودیم مسدود بود و تغییر مسیر دادیم.

*چه چیزی شما را برای رسیدن به اورست مصمم کرده بود؟

طی این یک‌سال علاوه بر تمرینات آمادگی بدنی، تمرینات ذهنی بسیاری انجام دادم. ذهنم را برای رویای فتح اورست آماده کرده بودم. به این باور رسیده بودم که من باید به اورست برسم و هیچ مسئله‌ای نباید مانع این اتفاق شود.

من خودم را قوی‌ترین رقیب به ذهنم معرفی کردم، تیمی که با هم به اورست رفتیم به جز من 4 نفر دیگر نیز بودند  اما من تصمیم گرفتم با آن‌ها در طول مسیر رفاقت کنم و هرگز آن‌ها را به دید رقیب نگاه نکنم. این ذهن برنده باعث شد که به رویای خود برسم.

*مجموعه‌ها و افراد چه حمایتی از شما انجام دادند؟

طی این مدت مجموعه‌ها و افراد مختلف همواره حامی من بودند، اما لازم است بگویم که این حمایت‌ها کاملا معنوی بود و من با هزینه شخصی خودم تصمیم به فتح اورست گرفتم. از هیات کوهنوردی استان قم که در راس آن‌ها آقای جوادی است بابت محبت‌ها و لطفی که طی این مدت نسبت به بنده داشتند بسیار تشکر می‌کنم.

* وقتی به قله اورست رسیدید فیلمی از شما پخش شد که پرچم کشورمان را به اهتزاز درآورده و سرود ملی را پخش کردید، چه چیزی باعث شد این تصمیم را بگیرید.

لحظه‌ای که به نوک قله اورست رسیدم احساس بسیار خوبی داشتم، از قبل تصمیم گرفته بودم وقتی بام جهان را فتح کردم این حس شادی را با مردمم تقسیم کنم. به همین خاطر از قبل پرچم کشورمان را باخودم حمل کردم. به نظرم پرچم هر کشوری نشان دهنده هویت ملت است.

معتقد هستم وقتی ورزشکار و یا هرکس دیگری به پرچمی اهمیت نمی‌دهد به ملت آن کشور بی احترامی کرده است. به اینکه پرچم خوش رنگ و عزیز کشورم ایران را در اورست که معروف به بام جهان است به اهتزاز درآوردم همواره افتخار می‌کنم.

من نیز در این کشور زندگی می‌کنم و طبیعی است که مشکلات اقتصادی و... بر زندگی من تاثیر گذاشته است. اما همه این مسائل خانوادگی است و باید درون خانواده خودمان حل شود. خبر فتح اورست خبر استانی و صرفا کشوری نیست بلکه در بسیاری از رسانه‌های دنیا منعکس می‌شود بدین جهت هرگز به خودم اجازه نمی‌دهم اسم کشورم را در مجامع بین‌المللی خراب کنم.

من به این باور رسیده‌ام اپوزیسیون و سایر افرادی که به‌دنبال براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران هستند هرگز دلشان برای من و مردمم نمی‌سوزد، آن‌ها فقط به فکر منافع خود در این کشور هستند. در تاریخ بررسی کنید، کشورهایی مثل فرانسه برای کدام گروه اپوزیسیونی به جز کسانی که به‌دنبال انقلاب در ایران هستند تا این حد آزادی و امکانات داده است؟ در طول زندگی‌ام سعی کردم واقعیت‌ها را ببینم و با آن‌ها کنار بیایم.

*کوهنوردی را ادامه خواهید داد؟

فعلا که درحال استراحت هستم ولی اتفاقاتی را در طول مسیر تجربه کردم که شرایط سختی را برای رقم زد، ورزش را هرگز کنار نخواهم گذاشت و ادامه خواهم داد اما شاید کوهنوردی را به صورت حرفه‌ای و در این درجه دنبال نکنم.

*در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید.

بعد از برگشتن از اورست آشناها، دوستان، مردم، رسانه‌ها  و... لطف بسیاری به من داشتند، همیشه قدردان آن‌ها خواهم بود. از شما هم بابت اینکه به این موضوع توجه کردید بسیار تشکر می‌کنم.

پایان پیام/۷۸۰۳۰

منبع: فارس

کلیدواژه: قله اورست اپوزیسیون روح الله کاظمی کوهنورد قمی هیات کوهنوردی استان قم برای رسیدن تصمیم گرفتم فتح اورست بام جهان باعث شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۳۲۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال در مسیر قهرمانی، اوسمار و اولین چالش بزرگ

به گزارش ورزش سه، شاید منشاء خیلی از عوض شدن‌ها در لابه لای همین شکست هاست.بهمن ۹۸ که یحیی آمد شیفته فوتبال هجومی و زیبا بود اما هرچه گذشت او نتیجه گراتر شد و اقتصادی . فقط آنهایی که زیر خاک اند تغییر ناپذیرند و شاید شکست در اراک یکی از همان پیچ هایی باشد که افکار هجومی اوسمار را در فوتبال ما تغییر دهد.شاید هم او درس بزرگی را از این ناکامی تاریخی گرفته و‌ دیگر اینچنین بی محابا دست به تغییرات گسترده نزند ! بی تردید ذهن‌‌ او همانند میلیون‌ها هوادار درگیر این است چه شد تیمش که گل نمی خورد، 
در کمتر از ۳۰ دقیقه ناگهان ۴ بار دروازه اش باز شد؟ کجای کار می لنگید؟ ایراد کار چه بود که قرمزها یک جام را در اراک جا گذاشتند و با چهره ای شوک‌زده در آستانه یکی از فینال‌های لیگ جاری( بازی چهارشنبه با سپاهان) به تهران بازگشتند؟

پرسش اول این است که آیا اوسمار همه واقعیت را می گوید و یا‌ تنها قسمتی از آن را؟ او در اراک گفت به هیج وجه به بازی با سپاهان فکر نمی کردم. کدهایی وجود دارد که حرف او را تائید می‌کند اما او نگفت تا دقیقه چند این نبرد حذفی، چنین افکاری داشت؟ موضوع دقیقا همین تغییر نگرش در حساس‌ترین دقایق بازی بود.

اوسمار جام می خواست.او در حال تثبیت ریشه هایش در فوتبال ایران به عنوان سرمربی موفق است ‌ تا بازار پر مشتری آسیا را به دست بیاورد ، اما شرط اول این است که او باید در فوتبال ایران به جام برسد. 

به همین خاطر او راست می گوید که به بازی با سپاهان فکر نمی کرده. بی ترس از خستگی و مصدومیت، با همان ترکیب همیشگی ( منهای غیبت اجباری عالیشاه) به اراک آمد. تیمش را هجومی چید و ۲ گل هم زد .

اما به نظر می آید بین ۲ نیمه، افکار محتاطانه، کم کم سراغش آمد. سروش رفیعی که یکی از مهم‌ترین عناصر تدافعی در جمع کردن توپ های سوم‌ و سرگردان در ۱۸ تیم خودی و همچنین طراح اصلی حملات است، جای خود را به وحید امیری داد. با این وجود وحید به جلو رفت و خدابنده لو جای سروش را پر کرد. در اوج حملات آلومینیوم در شروع نیمه دوم، پرسپولیس باز هم  در دفاع مستحکم نشان داد.اما از دقیقه ۶۰ تعویض های اوسمار رنگ و بوی بازی با سپاهان را گرفت. بیرون کشیدن ۳ عنصر موثر هجومی ( ترابی، کریم و ارونوف) عملا خیال حریف را از حملات پرسپولیس جمع کرد اما یک تعویض خیلی خاص در این بین انجام شد که اوسمار نمی تواند بگوید آن را صرفا به واسطه جریان بازی انجام دادم. دانیال اسماعیلی فر بخاطر محرومیت ،بازی با سپاهان را از دست داده است. اوسمار در ۱۵ دقیقه انتهایی قصد آزمایش فرجی در آن منطقه را داشت. بدون آنکه دانیال از زمین خارج شود،  فرجی به دفاع راست رفت و دانیال جای ترابی را گرفت .

از دقیقه ۸۵ تا ۱۲۲ پرسپولیس ۴ گل خورد که در همه آنها رد پای تعویض های اوسمار هویدا بود.

سروش و خدابنده‌لو نبودند تا توپ‌های سرگردان در ۱۸ را جمع کنند.گل اول و دوم دقیقا از همین نقطه زده شد آن هم در روزی که ریگی خسته‌ و پر اشتباه بود.در صحنه گل سوم  شروین بزرگ به راحتی روی سر فرشاد فرجی، ضربه مهمی را زد و دست آخر در گل چهارم باز هم نفوذ از منطقه  راست، کات بک و عقب ماندن اسدبیگی و ضربه نهایی نقی زاده.

اینها همه کدهایی بود از ۴ گلی که اگر اوسمار دست به ترکیب اولیه اش نمی زد شاید هرگز ، زده نمی شدند! 
اگر حقیقتا اوسمار این تعویض ها را بی توجه به بازی با سپاهان انجام داده باشد باید گفت؛ خودکشی بی دلیلی را مرتکب شدی مرد ! (البته او این مسئله را تکذیب کرد).

سوال مهم‌ در مورد بیرو؛ در حد پنالتی هم آماده نبود؟
حق رفیعی جوان بود که در جام حذفی بازی کند، حتی اگر بیرانوند مشکل مصدومیت هم نداشت ، باز باید به واسطه چند نمایش تحسین بر انگیزی که او در لیگ انجام داده بود درون دروازه پرسپولیس قرار می‌گرفت .اما اوسمار مرتکب یک اشتباه بزرگ شد. او می توانست بیرانوند را با خود به اراک ببرد تا هنگام ضربات پنالتی با میدان دادن به او نتیجه برد را تا ۸۰ درصد تضمین کند.یحیی فصل قبل مقابل پارس ون اصفهان با همین تعویض مانع خلق شگفتی ‌و شکست تیمش در اولین گام شد تا دست آخر فاتح جام حذفی با شکست استقلال شود.مسلما ارزش بازی با سپاهان چند برابر جام حذفی است اما با توجه به اینکه بیرانوند ۵ روز قبل گج دستش را باز کرده بود‌ دست کم توانایی حضور در ضربات پنالتی را داشت. اما در این مورد ، اوسمار تصمیم سخت گیرانه ای را اتخاذ کرد. تصمیمی در حد از دست دادن یک جام.

حتی اگر  اوسمار بواسطه ارزش و اهمیت دیدار روز چهارشنبه، تیمی متشکل از ذخیره ها ‌‌و چند بازیکن اصلی را به مصاف آلومینیوم می فرستاد و حذف هم می‌شد، شاید خیلی ها این تصمیم را عاقلانه می دانستند . اما او تصمیم گرفت با همه قوا بیاید.با این وجود چند تصمیم موجب شد هم جام حذفی را از دست بدهد و هم تیمش را از حیث روحی و جسمی مستهلک کند.

احتمالات بعد از این وقایع
فعلا برای قضاوت زود است.شاید ساعت های پایانی روز چهارشنبه، در خاتمه دو بازی بسیار حساس ، تراکتور و استقلال در تبریز و سپس پرسپولیس و سپاهان در تهران بشود فهمید خسارت های این جام حذفی تا چه حد بوده است.

تنها خوش شانسی پرسپولیس این بود که سپاهان هم با ترکیب اصلی‌اش به اهواز رفت و با وجود شکست دادن استقلال ملاثانی، مجبور شد ۱۲۰ دقیقه در گرمای خوزستان بدود.

حوالی ساعت ۲۲ روز چهارشنبه بعد از انجام این دو دیدار، نمای بهتری از خروجی تصمیمات شامگاه جمعه به دست‌مان می آید.

بدترین اتفاق برای قرمزها این است که آنها بفهمند این شکست موجب شد در فاصله کمتر از ۵ روز ۲ جام را از دست بدهند.

البته با هر احتمالی در شکست ،تساوی و برد سرخابی‌ها در روز چهارشنبه،  فاصله آنها از هم آنقدر دور نمی شود که بگوئیم کار تمام شده است. در بهترین حالت برای آبی ها ، آنها در روز  شکست تراکتور و پرسپولیس،  می توانند ۴ امتیاز از رقیب پیش بیافتند .

از سوی دیگر در صورت پیروزی تراکتور و پرسپولیس، شاگردان اوسمار می توانند با دو امتیاز بیشتر ،صدرنشین جدید لیگ برتر شوند، نتیجه ای که قطعا غم تلخ حذف جمعه شب را با خود می‌شوید و می‌برد .

مهدی طاهرخانی